Coğrafya ve Sosyal Politika
Özet Görüntüleme: 205
/ 
PDF İndirme: 113
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.12172431Anahtar Kelimeler:
sosyal politika, refah coğrafyası, risk, mekân, hareketÖzet
Bu çalışmada öncelikle ele alınacak konuların ilki sosyal politikayla ikincisi coğrafya ile ilgilidir. Bu çalışma ile sosyal politika ve coğrafya arasındaki bağın hem değerinin hem de gerekliliğinin aktarılması amaçlanmıştır. Bir akademik disiplin olarak sosyal politikayı tanımlamak oldukça zordur. Disiplinin sınırları belirgin değildir. Farklı sosyal konulara odaklanan araştırmalarda, mekânsal ilgi gittikçe artmasına rağmen sosyal politika, bu mekânsal unsurları rutin olarak ihmal etmektedir. Sosyal refah politikaları ile refah coğrafyası arasındaki çok sayıda ilişki, coğrafyacılar arasında nispeten az bilinen bir boyut olmaya devam etmektedir. Refah coğrafyası, sosyo-mekânsal koşulların ve eşitsizliklerin ampirik olarak anlaşılması; bu koşulların normatif olarak değerlendirilmesi ve sosyo-mekânsal adaletin sağlanmasına yönelik siyasi bir taahhüt ile ilgilidir. Refah coğrafyası çalışmalarının bir yönünü oluşturan bu politik temelleri, coğrafi tarafı olan sosyal politika çalışmaları kapsamında değerlendirmek mümkündür. Bununla birlikte beşerî coğrafyada çoğu çalışma, bir sosyal politika niteliği taşıyan özelliklere sahip olduğu bilinmeksizin yapılmaya devam etmektedir. Bir yanda artan toplumsal ve bireysel talepler, diğer yanda azalan kaynakların kullanımı arasındaki çatışmayı azaltmanın bir yolu da mekânsal sosyal politika uygulamalarıdır. Yerel de farklılaşan sosyal, ekonomik ve kültürel özellikler, sosyal refah politikalarının uygulanışı ve etkililiğinde belirleyici özelliklere sahiptir. Beşerî coğrafyada sosyal hizmet kullanıcılarının coğrafi dağılımı ve belirli yerlerde yoğunlaşması gibi konular sosyal politikalarla yakından ilişkilidir. Çalışma bu kapsamda, coğrafi araştırmaların sosyal politika ile uyumlu özellikleri, sosyal politikanın coğrafi bağlamı ile sosyal politikada mekân, yer, ölçek, hareket ve risk kavramlarının önemi hakkındaki bakış açısına odaklanılmıştır.
Referanslar
Akbaş, Y., Engin, İ., & Gençtürk, E. (2003). I. Coğrafya kongresindengünümüze liselerimizde müfredat programlarındaki değişimler. Milli Eğitim Dergisi, 157.
Alcock, P. (2016). Why we need welfare: collective action for the common good. Journal of Social Policy. 46(2), 417-418. doi:10.1017/S004727941600091X
Allard, S. W., Tolman, R. M., & Rosen, D. (2003). Proximity to service providers and service Utilization among Welfare Recipients: The Interaction of Place and Race. Journal of Policy Analysis and Management, 22(4),599–613.
Alp, Y. (1978). Marksist açıdan coğrafi mekân. Birikim Dergisi, 36, 32-42.
Altan, Ö. Z. (2011). Sosyal politika. Eskişehir: Açıköğretim Fakültesi Yayınları. No: 900.
Arı, Y. (2005). 20. yüzyılda Amerikan coğrafyası: Genel bir değerlendirme. Çizgi.
Beck, U. (2014). Risk toplumu: Başka bir modernliğe doğru (Çev.). K. Özdoğan ve B. Doğan. İthaki.
Bedir, E. (2012). Sosyal politika (ünite 1, 3). Oral, A. l. ve Şişman, Y. (Ed.). Sosyal politika içinde (s. 3-27). Anadolu Üniversitesi Yayını no. 2628.
Bilgili, M. (2020). Approaches to philosophy of space in geography. International Journal of Geography and Geography Education (IGGE), 41, 88-102.
Blank, R. M. (2005). Poverty, policy, and place: how poverty and policies to alleviate poverty are shaped by local characteristics. International Regional Science Review, 28(4), 441–464. http://irx.sagepub.com/cgi/reprint/28/4/441.
Clarke, J. (2019). Developing a spatial social policy: taking stock and looking to the future. A. Whitworth, (Ed.). In Towards a spatial social policy bridging the gap between geography and social policy. Policy Press.
Downs, R. M., & Stea, D., (1977). Maps in minds. Harper and Row.
Fitzpatrick, T. (2011). Postmodern yaklaşım. P., Alcock, M., May & K., Rowlingson, (Eds.). Sosyal politika kuramlar ve uygulamalar içinde (ss.157-166). Siyasal Kitabevi.
Gladstone, D. (2011). Tarih ve sosyal politika. (P., Alcock, M., May & K., Rowlingson, Eds). Sosyal politika kuramlar ve uygulamalar içinde (ss.35-43). Siyasal Kitabevi.
Greenwood, M. J. (1997). Internal Migration in Developed Countries. M. R. Rosenzweig and O. Stark, (Eds.). In Handbook of population and family economics (pp. 647–720), North-Holland.
Jackson, C. I. (1976). Policy planning in The Government of Canada. J.T., Coppock, & W. R. D. Sewell. (Eds.), In Spatial dimensionsof public policy. Pergamon Press.
James, A., Gray, M., Martin, R., & Plummer, P. (2004). (Expanding) the role of geography in public policy. Environment and Planning A, 36(11), 1901–1905.
Jessica P. (2019). A critical neuro-geography of behaviourally and neuroscientifically informed public Policy. A. Whitworth (Ed.). In Towards a spatial social policy bridging the gap between geography and social policy. Policy Press.
Jimenez, J., Pearlman F., C., M. Chambers, R., & Pasztor, E. M. (2015). Social policy and social change: Toward the creation of social and economic justice. SAGE.
Jurado, I., & Leon, S. (2013). Políticas sociales, concentración geográfica y sistemas electorales, Ejemplar Dedicado A: Temas Actuales De Economía Política, 123-142.
Karaçizmeli, M. (2021). Lefebvre ve Foucault’da mekân: Kuramsal bir tartışma. Karadeniz Uluslararası Bilimsel Dergi, 1(52), 166-178.https://doi.org/10.17498/kdeniz.996269
Kaya, İ. (2010). Değişen sosyal ve bilimsel bağlam ve coğrafyanın sorumlulukları. R. Özey & S. İncekara (Ed.). Coğrafya eğitiminde kavram ve değişimler içinde (s. 228- 242). Pegem.
Kaya, İ. (2014). Coğrafi düşüncede mekân tartışmaları. Düşünme Dergisi, 4, 34-47.
Kaygalak, İ. (2011). Postmodern eleştirilerin coğrafi düşünce ve yeni mekân kavrayışları üzerine yansımaları. Coğrafi Bilimler Dergisi, 9(1), 1-10.
https://doi.org/10.1501/Cogbil_0000000114
Kirby, A. (2017). Welfare geography. D. Richardson, N. Castree, M. F.Goodchild, A. Kobayashi, W. Liu, and R. A. Marston. (Ed.).The International Encyclopedia of Geography. John Wiley &Sons. Doı: 10.1002/9781118786352.wbieg0076
Kodras, J. E. (1982). The Geographic Perspective in Social Policy Evaluation: A conceptual Approacu With Application to the U.S Food Stamp Program. [Doctoral dissertation, Ohio State University]. http://rave.ohiolink.edu/etdc/view?acc_num=osu1487174863877904
Koray, M. (2005). Sosyal politika. İmge.
Koray, M. (2013). Akademik alanda sosyal politika nereye? Çalışma ve Toplum, 1(36), 15-40.
Manning, N. (2011). Toplumsal ihtiyaçlar, toplumsal sorunlar, toplumsal refah ve esenlik. P., Alcock, M., May & K., Rowlingson (Ed.). Sosyal politika kuramlar ve uygulamalar içinde (ss. 44–54). Siyasal Kitapevi.
Marsden, B. (1997). On taking the geography out of geographical education – some historical pointers in geography source. Geography, 82(3), 241–52. Milli Selamet Partisi, (?). İnanç ve hamle. Gaye. Partridge, M. D., & Rickman, D. S. (2006). The geography of American Poverty: Is there a need for place-based policies? W.E. Upjohn Institute for Employment Research.
Philo, C. (2019). Doing space and star power: Foucault,exclusion-inclusion and the spatial history of social Policy. A. Whitworth (Ed.). In Towards a spatial social policy bridging the gap between geography and social Policy (pp. 41-68). Policy Press.
Pinch, S. (2002). Worlds of welfare understanding the changing geographies for social welfare provision. Taylor and Francis.
Pykett, J. (2019). A critical neuro-geography of behaviourally and neuroscientifically informed public Policy. Whitworth, A. (Ed.). In Towards a spatial social policy bridging the gap between geography and social policy (pp. 127-145). Policy Press.
Ravallion, M., & Wodon, Q. T. (1999). Poor areas, or only poor people, Journal of Regional Science, 39(4), 689–711.
Sachs, J. D., Mellinger, A. D., & Gallup, J. L. (2001). The geography of poverty and wealth. Scientific American, 284(3), 70–75. http://www.jstor.org/stable/26059132
Sharma, N. (2023). Welfare approach in geography, International Journal of Innovations & Research Analysis (IJIRA) 126 (03),126-131.
Smith, D. M. (1977). Human geography: a welfare approach. Edward Arnold.
Smith, S. J. (1989). Social geography: social policy and the restructuring of welfare. Progress in Human Geography, 13(1), 118-128. https://doi.org/10.1177/030913258901300106
Şenkal, A., & Sarıipek, D. B. (2007). Avrupa birliğinin karşılaştırmalı refah modelleri ve sosyal politikada devletin değişen rolü. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14 (2), 146-175.
Titmuss, R. M. (1974). Social Policy. Allen and Unwin.
Whitworth, A. (2019). Towards a spatial social policy bridging the gap between geography and social policy. Policy Press.
Whitworth, A. (2020). Welfare geography. A. Kobayashi (Ed.), In International Encyclopedia of Human Geography (pp. 253-257). Elsevier. https://doi.org/10.1016/B978-0-08-102295-5.10878-9
Whitworth, A. (2020). Welfare Geography. The International Encyclopedia of Geography, 12, 224–229. Elsevier.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 Heterotopic View
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
